او اعتقاد دارد تا همه اسباب و ادوات خوشنویس و حتی دست و فکرهنرمند خطاط درخدمت دل و پاکی نیت و صداقتش نباشد، نه دوات به کار می‌آید و نه قلم و نه کاغذ. به عقیده او، هنر، کار دل است و دیگر هیچ...

به مناسبت چهاردهم تیرماه که در تقویم تاریخ رسمی کشور به نام «روز قلم» نامگذاری شده، بخش‌هایی از گپ و گفت دوستانه خبرنگارقدس با این هنرمند دارای تائیدیّه درجه استادی درهنر خوشنویسی که به عنوان یکی از خدمه حرم مطهرحضرت امام هشتم(ع)، مفتخر به خدمت دراین بارگاه قدسی نیز هست را می‌خوانید.

نخستین استادم، « پدرم» بود

سال۱۳۵۲ در یک خانواده مذهبی و دینی و در کوچه «یزدی‌آباد» در نزدیکی میدان شهدای فعلی مشهد بدنیا آمدم. پدرم، مرحوم محمود قائمی، از شاگردان پر و پا قرص مرحوم استاد حاج علی اصغر عابدزاده، مؤسس انجمن پیروان قرآن مشهد بود. پدرم از همان دوران کودکی ما را با تعالیم دینی و اسلامی آشنا کرد و چون خودش یک خوشنویس تجربی در این هنر اصیل بود، من هم از دوران کودکی یعنی از سن ۷ سالگی تحت تعلیم و آموزش او قرار گرفتم و نخستین استادم، مرحوم پدرم بود. علاوه بر پدرم، افتخار شاگردی و کسب فیض از محضر استادانی همچون: علی اکبراسماعیلی قوچانی، عبدالصمد صمدی، محمدرضا میرزاده، حوری و صحافی مقدم را نیز داشته‌ام. به تدریج، توانستم با تمرین و ممارست و عشق و علاقه‌ای که به این هنر داشتم، مدارج رسمی این هنر را طی نمایم.

با تأیید و موافقت و امضای سه نفر از استادان برجسته هنر خوشنویسی در ایران یعنی استادان «کیخسرو خروش»، «عباس اخوین» و «عبدالصمد صمدی» در سال۱۳۹۸موفق به دریافت «درجه تائیدیه استادی» به عنوان« بالاترین مقام، عنوان و مدرک» درهنر خوشنویسی در سطح کشور شدم. هم اکنون ۳۵ سال است به صورت حرفه‌ای، سابقه فعالیت هنری درعرصه هنرخوشنویسی درایران را دارم.

خوشنویسی از مشهدمقدس تا مدینه منوره

از سال ۱۳۷۹به عنوان خدمه حرم مطهررضوی، توفیق خدمت دربارگاه مطهر حضرت ثامن الحجج حضرت امام رضا(ع) به عنوان کفشدار را پیدا کردم و علاوه براین خدمت، سعی کردم در عرصه هنرخوشنویسی هم خدماتی را در حد توان و بضاعت هنری و حرفه‌ای به این آستان مقدس، ارائه دهم به همین دلیل توفیق کتیبه‌نویسی در صحن جمهوری اسلامی حرم مطهر امام هشتم(ع) (در سال۸۵یا۸۶) نصیب اینجانب شد، علاوه بر این، خوشنویسی برای کتیبه‌های مسجد شیعیان(مسجد شیخ العمری) در شهرمدینه منوره (سال۸۶ یا۸۷)، کتابت پرچم گنبد حرم‌های مطهرحضرات ائمه اطهار(ع) در عتبات عالیات کشورعراق، کتابت دعای فرج در ابعاد بزرگ روی سنگ فیروزه و عقیق جهت نصب در سرداب مطهر حضرت صاحب الزمان(عج) در حرمین امامین عسکریین(ع) در شهر سامراء کشورعراق، و البته کتابت و کتیبه‌نویسی مساجد متعددی در کشورهای ترکیه، کانادا و افغانستان از فعالیت‌های حرفه‌ای، هنری و کاری اینجانب در عرصه هنر خوشنویسی در طول سال‌های گذشته تاکنون، به شمار می‌رود.

خوشنویسی برای تابوت برادر شهیدم

بعد از کتابت چهار جزء ازقرآن کریم و پرچم‌های حرم مطهرائمه اطهار و حضرات معصومین(ع)، یکی از به یادماندنی‌ترین خاطرات خوشنویسی من درطول زندگی‌ام تاکنون، خوشنویسی برای تابوت پیکرمطهر برادرم، «شهید مجید قائمی » بود.

موضوع دیگر، خوشنویسی بر روی سنگ قبر مرحوم پدرم هست که هیچ وقت فراموش نمی‌کنم. مرحوم پدرم در سال۱۳۸۱ به رحمت خداوند رفت و شاید باورتان نشود که در آن دوران ودر حالی که غم و اندوه فراوانی داشتم، اما متن زیبایی را با قلم نی و به خط نستعلیق، خوشنویسی کردم و به سنگ تراش دادم تا آن را بر روی سنگ قبرمرحوم پدرم، بتراشد و حکّاکی کند. این دو موضوع مرتبط با هنرخوشنویسی را در دوران زند گی‌ام، هیچ وقت فراموش نمی‌کنم.

با خطّ کرامت و رأفت

یکی از آرزوهایم این است که پرچمی برای حضرت ولیّ عصر صاحب الزمان(عج) با خط ثلث خوشنویسی کنم. دوست دارم پرچمی را که به نام مبارک و مقدس‌ایشان است را خوشنویسی کنم و تقدیم وجود مبارک آن حضرت دهم.

من در دنیا توفیق نوکری و خدمت در بارگاه مطهرامام رئوف، حضرت ثامن الحجج(ع) را دارم. از خداوند می‌خواهم که لطف و کرامت حضرت ثامن الائمه(ع) شامل حال من و همه ارادتمندان به خاندان عصمت و طهارت(ع) شود.

امیدوارم که حضرت امام رضا(ع) در روز قیامت و در صحرای محشر از روی و عنایت و مهربانی خودشان و نه با خط ثلث، نستعلیق، نسخ و.... که با خطّ  کرامت و رأفت در صفحه نامه اعمال و کردارهمه ما چنین بنویسند: «اینان، شفاعت شده رضای آل مُحمّد(ع) هستند... »